Bezoek expositie en tentoonstelling (Week1.2&1.3)
- finnekuiper
- 19 jan 2021
- 9 minuten om te lezen
In week 1.2 en 1.3 kregen we als opdracht om een bezoek te brengen aan (ten minste) twee van de volgende musea:
Het Valkhof in Nijmegen, tentoonstelling ‘Geel als citroen, rood als tomaat’;
Design Museum in Den Bosch;
Combi De Pont/Textiel Museum in Tilburg (beschikbaar na 26 september);
Stedelijk Museum Amsterdam, tentoonstelling STEDELIJK BASE en ‘Nam June Paik. The future is now’.
Leerdoelen:
Jouw onderzoekend vermogen aantonen door nieuwsgierig te zijn (leerdoel 13).
Nieuwe ideeën genereren middels openheid, nieuwsgierigheid en eigenheid (leerdoel 2).
Stedelijk museum
Donderdag 8 oktober heb ik samen met drie medestudenten een bezoek gebracht aan het Stedelijk museum in Amsterdam.
Ik heb tijdens mijn bezoek de tentoonstelling Stedelijk base bezocht.
Zelf heb ik nog twee extra tentoonstellingen bezocht:
van Thonet tot Dutch design & In the Presence of Absence
De tentoonstelling Stedelijk Base bestaat uit twee gedeeltes, beide gedeeltes zijn heel erg overzichtelijk, ruim en open. De ruimtes worden verlicht door kunstlicht, wat van boven af komt. Door gebruik te maken van de kleur wit op de muren en op de scheidingswanden vallen de kunstwerken nog erger op. Om de ruimte niet te wit te maken zijn er een aantal scheidingswanden grijs geschilderd. De kunst die tentoongesteld wordt in beide gedeeltes is heel divers. In het eerste gedeelte worden onder andere schilderijen van Piet Mondriaan, Gerrit Rietveld en Barnett Newman tentoongesteld. Als bezoeker neem je vervolgens de roltrap naar het tweede gedeelte, waar kunst tentoongesteld wordt uit de periode 1980 tot heden. De tentoonstelling Stedelijke Base is een perfecte kennismaking met de geschiedenis van de moderne kunst en vormgeving.
De tentoonstelling is niet op een bepaald soort publiek gericht, het is leuk voor jong en oud. Er wordt kunst tentoongesteld uit de stroming de stijl (actief tussen 1917 en 1931) maar ook kunst uit het heden. Er wordt bij de tentoonstelling veel uitleg gegeven in bijgevoegde teksten. De beschrijvingen zijn toegevoegd om als bezoeker meer over een bepaald kunstwerk te weten te komen. Naast dat er bij (bijna) alle kunstwerken een kleine beschrijving hangt, hangen er ook beschrijvingen aan het begin van de verschillende zalen. Door de beschrijving aan het begin van iedere zaal te lezen is het meteen duidelijk wat voor soort kunst er te zien is in de zaal en uit welke tijd de kunstwerken komen.
Barnett Newman is een beroemde schilder uit de stroming Colorfield painting. Kenmerken van deze stroming zijn:
De meters grote doeken, grote gekleurde vlakken, expressie van kunstenaar is belangrijk, de grote kleur vlakken moeten gevoelens bij het publiek opwekken en de schilderijen zijn non-figuratief. Schilderijen van Newman kun je herkennen aan het gebruik van verticale lijnen (zips).
“Een rechte lijn is iets organisch dat emotie kan bezitten.” - Barnett Newman
Het gebouw:
Het gebouw waarin het Stedelijk museum is gevestigd komt uit 1895 en behoort tot de stroming Neorenaissance. Het gebouw is ontworpen door de architect Adriaan Willem Weissman. In 2004 is er voldoende geld bij elkaar gebracht om het gebouw te renoveren en het museum uit te breiden. De keuze valt uiteindelijk op het ‘badkuip’-ontwerp van Benthem Crouwel Architecten. Op 23 september 2012 opent het museum opnieuw zijn deuren. ‘de badkuip’ is heel erg modern vormgegeven en behoord daarom tot de modernistische architectuur. Nadat je als bezoeker de entree gepasseerd bent heb je de keuze om direct het historische gebouw te betreden of met de trap richting de tentoonstellingsruimtes in de nieuwbouw te gaan.
Ondanks dat het nieuwe gebouw overduidelijk een ander uiterlijk heeft dan het oude passen beide gebouwen goed bij elkaar. De badkuip is wit van kleur deze witte kleur is ook terug te vinden in de binnenruimte, waardoor er een neutrale achtergrond voor de kunst gecreëerd wordt. In de badkuip zit maar één klein raampje hierdoor wordt de binnenruimte maar nauwelijks verlicht door natuurlijk licht.
De begaande grond waar zich de entree, museumwinkel en restaurant bevinden, is voorzien van een glazen buitenwand. Hier is er wel sprake van natuurlijk licht. In het oude gedeelte worden de tentoonstellingen ook verlicht door kunstlicht. De gangen in het oude gedeelte worden wel voor een groot deel verlicht door natuurlijk licht.
Het gebouw van het Stedelijk museum spreekt me zeker aan. Het gebouw bestaat uit een oud historisch deel en een nieuw modern deel. Het is een mooi voorbeeld van een gebouw die oude en moderne architectuur laat samen smelten. Persoonlijk vind ik dat het gebouw bij de omgeving past, vooral het deel uit 1895. Het stedelijk museum is gevestigd op het museum plein waar onder andere ook het Rijks museum en het concert gebouw te vinden zijn. Het Rijks museum komt uit het jaar 1885 en het concert gebouw komt uit het jaar 1888, alle drie de gebouwen komen dus uit de 19de eeuw.
Het museumplein is goed te bereiken. In de grote stad kun je het beste op de fiets of met het openbare vervoer naar het Stedelijk museum gaan. Er stopt een tram dichtbij het museum waardoor je als bezoeker niet meer lang hoeft te lopen.
Terugblik:
Wat ik opvallend vind aan de tentoonstelling Stedelijk Base is dat alles heel erg overzichtelijk tentoongesteld wordt en dat er goed gebruik gemaakt wordt van de grote ruimte.
Aan het begin van de tentoonstelling viel het me al gelijk op dat er veel werken tentoongesteld worden die we besproken hebben tijdens hoorcolleges of die terug kwamen in de leerstof.
De inspiratie die ik uit de tentoonstelling gehaald heb is dat veel verschillende vormen van kunst te combineren zijn tot één geheel, in dit geval een tentoonstelling.
De inzichten die het bezoek mijn gegeven heeft is dat museums leuker zijn om te bezoeken als je van te voren al wat informatie weet over de verschillende kunstwerken.
Design museum
Donderdag 29 oktober heb ik samen met een medestudent een bezoek gebracht aan het Design museum in Den Bosch.
Tijdens mijn bezoek heb ik twee tentoonstellingen bezocht:
Victor Papanek The Politics of Design & De poster is dood
Victor Papanek: The Politics of Design
Victor Papanek zag design als een belangrijke factor voor sociaal welzijn, een idee dat vandaag
meer dan ooit relevant is.
De tentoonstelling Politics of Design bestaat uit vier verschillende delen. In het eerst deel maak je als bezoeker uitgebreid kennis met Victor aan de hand van een tijdlijn. De tijdlijn toont de belangrijkste gebeurtenissen uit het leven van Victor. Je ziet zijn vroege werk, maar ook werken van zijn tijdgenoten en inspiratiebronnen Frank Lloyd Wright, Charles & Ray Eames en Isamu Noguchi. Het tweede deel van de tentoonstelling is helemaal gericht op het boek Design for the Real World: Human Ecology and Social Change. Het derde deel gaat dieper in op de sociale kritiek die de kern vormde van Papaneks werk. Het vierde en laatste deel van de tentoonstelling gaat over duurzaamheid.
De tentoonstelling is heel erg overzichtelijk opgesteld, dit komt vooral door de grote van de tentoonstellingsruimte. De vier verschillende delen van de tentoonstelling zijn duidelijk te zien en aangegeven. Zelf vind ik het erg leuk dat je in het eerste deel van de tentoonstelling kennis maakt met Victor Papanek, hierdoor wordt de rest van de tentoonstelling een stuk interessanter. De tentoonstellingsruimte heeft witte muren en een lichte vloer, hierdoor oogt de tentoonstelling heel erg rustig en gaat je aandacht als bezoeker echt naar de werken. Er zijn geen ramen die de tentoonstelling van licht voorzien, dit betekend dat de hele tentoonstelling verlicht wordt door kunstlicht. De materialen die gebruikt zijn voor het tentoonstellen zijn vooral glas en de tafels zijn gemaakt van licht hout. De tentoonstelling is goed te begrijpen doordat er veel teksten toegevoegd zijn bij de werken, er wordt dus niet uitgegaan van voorkennis. Vooraf aan mijn bezoek wist ik nog niet wie Victor Papanek was, maar door alle bijgevoegde teksten weet ik nu goed wat voor man hij was en wat hij allemaal heeft betekend.
Ik denk dat de doelgroep die het museum met deze tentoonstelling wil bereiken, vooral de jongeren en de volwassenen zijn. De tentoonstelling bevat namelijk heel veel teksten die je echt wel moet lezen om erachter te komen wie Victor was en waardoor hij zo belangrijk geworden is.
De poster is dood
De Tentoonstelling toont het werk van acht ontwerpbureaus die
een rol spelen in de opkomst van de digitale reclameomgeving in de buitenruimte.
De tentoonstelling bestaat uit drie delen: een zuil met
schermen, een filmzaal en een kleine ruimte.
Op de zuil met schermen (eerste deel) is een selectie van 18 filmpjes van zeven bureaus te zien, van elk bureau worden er twee of drie filmpjes vertoond.
In de filmzaal (tweede deel) worden 12 filmpjes van Merijn & Jurriaan Hos vertoond. Zij zijn gespecialiseerd in motion design en lopen voorop in de ontwikkeling ervan.
De tentoonstellingsruimte is erg donker en niet heel erg groot. De ruimte wordt voor het grootste deel verlicht door de 18 schermen waar digitale reclame op te zien is. De muren van de tentoonstellingsruimte zijn wit en de zuil is zwart, groot licht donker contrast waardoor de zuil met schermen goed opvalt. De tentoonstelling zelf is erg overzichtelijk en duidelijk. De enige teksten die aan de tentoonstelling toegevoegd zijn, zorgen ervoor dat je als bezoeker weet voor werk merk de reclame bedoeld is en welk bureau het reclame filmpje gemaakt heeft. Er is geen verdere uitleg nodig, omdat het voor de bezoeker duidelijk is dat de tentoonstelling gaat over het verdwijnen van de poster doordat er steeds meer gebruik wordt gemaakt van digitale reclame.
Zelf denk ik dat de tentoonstelling vooral interessant is voor jongeren. Door een bezoek te brengen aan de tentoonstelling besef je dat er steeds minder reclame wordt gemaakt op papier, maar dat dit steeds vaker digitaal wordt gedaan.
Ik heb gekozen voor het thema Motion design, omdat ik er zelf nog nooit van gehoord had en het een belangrijk onderdeel uitmaakt van de tentoonstelling de poster is dood. Motion design is een onderdeel van animaties er wordt geen verhaal gecreëerd, maar het gaat meer om bewegende logo’s of teksten om een product of dienst te promoten. Motion design worden veel gebruikt voor commerciële en promotionele doeleinden. Een designer maakt met behulp van software van stilstaande beelden (tekeningen, poppetjes, illustraties) een film of een bewegend beeld. Vandaag de dag wordt er bij het maken van reclame steeds meer gebruik gemaakt van motion design. Een goed voorbeeld van Motion design zijn de korte reclames die voorbij komen op bijvoorbeeld Instagram.
Het gebouw :
Het gebouw waarin het Design museum zich heeft gevestigd is gebouwd tussen 2011 en 2013. Het gebouw ligt achter het Noordbrabants Museum en is hier ook mee verbonden, in het zogenaamde Museumkwartier. Het huidige gebouw is ontworpen door Hubert-Jan Henket, hij is gespecialiseerd in de relaties tussen oud- en nieuwbouw, herbestemming, renovatie en restauratie. De functie van het gebouw is altijd al een museum geweest. Het gebouw is heel erg modern, je kunt wel zeggen dat het gebouw zelf al design is. Ik kon nergens vinden uit welke stroming het gebouw komt, maar zelf denk ik dat het gebouw hoort bij het modernisme.
Het gebouw bestaat uit strakke vormen en is heel erg opvallend door het toepassen van blauw/groenig glas. Het glas dat bij het exterieur toegepast wordt komt ook terug in het interieur van het museum. Niet alleen het glas komt terug in de binnenruimte maar ook de witte en zwarte kleuren die aan buitenkant zijn toegepast. De begaande grond van het gebouw wordt voor het grootste deel verlicht door natuurlijk licht. Het gebouw is voor bezoekers goed te bereiken. Als bezoeker is het vanaf het station ongeveer 15 minuten lopen naar het museum. Heb je geen zin om te lopen dan kan je ook de bus nemen dit duurt ongeveer even lang.
Zelf vind ik het gebouw te modern vergeleken met de andere gebouwen in de omgeving.
Het gebouw van het Design museum vormt samen met de gebouwen in de omgeving een brug tussen oude en nieuwe architectuur. Persoonlijk vind ik het gebouw van het design museum heel erg inspirerend. Naast dat het gebouw zelf heel erg modern en een mooi design heeft, is ook de binnenruimte van het gebouw heel erg modern en mooi ontworpen. Ik vind de buitenkant van het museum heel erg vet, de toepassing van glas aan de buitenzijden zorgt ervoor dat het gebouw een bijzonder uiterlijk krijgt. Het is helder dat Design het hart vormt van het museum. Ondanks dat het gebouw midden in de stad staat wordt het omgeven door groen, het museum is namelijk verbonden aan een hele grote tuin.
Terugblik :
Tijdens mijn bezoek aan het Design museum viel het me op dat het museum niet heel erg groot is, er waren namelijk maar twee tentoonstellingen te zien. Maar de tentoonstellingen die ik bezocht heb waren erg interessant en leerzaam. Door het bezoek ben ik te weten gekomen wie Victor Papanek is en waardoor hij zo’n belangrijk persoon is geworden. Tijdens mijn bezoek aan de tentoonstelling de poster is dood ben ik me gaan realiseren dat we steeds meer reclame beginnen te maken online in plaats van op papier. Zelf denk ik dat de ontwikkeling naar online reclames heel erg nuttig kan zijn, vooral als je als organisatie de jongeren doelgroep wilt bereiken.
Ik heb vooral inspiratie gehaald uit de tentoonstelling de poster is dood. Als ik zelf ooit ergens reclame voor wil maken is het handig om dit doormiddel van Motion Design te doen in plaats van op papier.
Bronvermelding:
Stedelijk museum
Bezocht: 13-10-2020 en 14-10-20
Bronnen afbeeldingen:
Afbeelding 1: https://www.fundesign.nl/louis-poulsen-ph-artichoke-hanglamp.html
Afbeelding2: https://nl.wikipedia.org/wiki/Suprematisme
Afbeelding 3: https://www.groene.nl/artikel/van-hogerhand
Design museum:
Bezocht 30-10-20
Bronnen afbeelding:
Afbeelding 4: https://en.wikipedia.org/wiki/Victor_Papanek
Afbeelding 5-8: https://designmuseum.nl/tentoonstelling/the-politics-of-design-victor-papanek
Bình luận